Een belangrijk onderdeel van het schrijven is research. Waar ik bij mijn eerste boek heel veel vanuit mijn eigen fantasie heb kunnen schrijven, liep ik bij boek twee al snel tegen een paar beperkingen aan. Want hoe beschrijf je het werk van een muziekdocent, als je eigenlijk geen flauw benul hebt van de inhoud van een muziekles op de middelbare school tegenwoordig? En hoe kun je op realistische wijze een scène in een opnamestudio beschrijven als je helemaal niet weet hoe dat in zijn werk gaat? Nou, research dus.
Op internet is er heel veel informatie te vinden, maar hoe fijn is het als je in gesprek kunt gaan met iemand die er alles vanaf weet? Zo zat ik vanmiddag bijna een uur lang te bellen met een enthousiaste muzikant die me alles kon vertellen over muziek maken, muziek opnemen in de studio en touren met een band. Stuk voor stuk onderdelen die van belang zijn voor mijn komende boeken (en daarnaast gewoon rete-interessant voor een nieuwsgierige muziekliefhebber als ik).
Na de twee enthousiaste muziekdocenten die ik eerder al sprak, had ik vandaag wederom het geluk dat ik iemand had gevonden die vol passie vertelde over zijn werk. Die op al mijn vragen antwoord wist en me daarmee direct weer inspireerde én behoedde voor wat fouten die ik zonder zijn informatie zeker gemaakt zou hebben.
Mijn achtergrond als journalist komt voor dit onderdeel van mijn werk als auteur mooi van pas, want met interviewen, goed luisteren wat er verteld wordt en snel meeschrijven zodat ik het niet vergeet, heb ik inmiddels genoeg ervaring. Maar vooral word ik oprecht héél blij van dit soort gesprekken. Dat mensen zomaar een uur de tijd willen nemen om je op weg te helpen met je boek. Dat ze vol enthousiasme alles vertellen over hun werk, antwoord geven op mijn nieuwsgierige, soms gekke en voor hen misschien soms voor de hand liggende vragen. Dat is toch gewoon super tof!