Schrijven en muziek zijn voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Door muziek gaat mijn inspiratie stromen. Muziek laat me vóelen, het roept emoties op. Ik HOU ervan. Daarom geef ik vanaf nu elke week een klein kijkje in mijn schrijfproces, aan de hand van een stukje songtekst.
Als er één band is die deprimerende teksten kan verpakken in vrolijke muziek, dan is het wel Bastille! Wat hebben zij toch heerlijk poëtische lyrics.
Al jaren voordat ik begon met schrijven, had ik complete boekideeën in mijn hoofd, als ik hun muziek luisterde. Deze band hield voor mij de droom om schrijver te worden warm. En zie waar dat mij gebracht heeft.
Dit stukje tekst uit Warmth is lang zo deprimerend niet. En het klinkt ook niet eens zo vrolijk. Dus wat dat betreft misschien niet het beste Bastille voorbeeld. Maar het is absoluut een van mijn favoriete liedjes van deze band. Deze tekst heeft zelfs een tijdlang ingelijst gestaan in onze woonkamer, omdat ik het zo’n pakkende, warme en liefdevolle quote vind.
‘𝑪𝒂𝒖𝒔𝒆 𝒊𝒏 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒘𝒂𝒓𝒎𝒕𝒉
𝑰 𝒇𝒐𝒓𝒈𝒆𝒕 𝒉𝒐𝒘 𝒄𝒐𝒍𝒅 𝒊𝒕 𝒄𝒂𝒏 𝒃𝒆
𝑨𝒏𝒅 𝒊𝒏 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒉𝒆𝒂𝒕
𝑰 𝒇𝒆𝒆𝒍 𝒉𝒐𝒘 𝒄𝒐𝒍𝒅 𝒊𝒕 𝒄𝒂𝒏 𝒈𝒆𝒕’
En dat ik deze week een Bastille-lyric heb gekozen is ook niet zo toevallig. Want EIN-DE-LIJK was ik dinsdag, na 3(!!) jaar, weer eens bij een liveconcert van deze fantastische band en wat was dat heerlijk!
Samen met vriendin Yvonne had ik een fantastische avond in de Ziggodome in Amsterdam. Het was echt een feestje! Eindelijk weer livemuziek, gezelligheid en dansen (jep, dat kan ook op een zitplaats).
Het was een geweldige show. Ze hadden een supertoffe setlist met een mooie mix tussen oude bekenden en nieuwe hits. En ook twee hele fijne voorprogramma’s: The Native en Rondé.
Mijn laatste concert was al weer drie (!!) jaar geleden, ook van Bastille en ook samen met Yvonne. En wat was het fijn om bij diezelfde fantastische band de draad weer op te pakken. Op naar nog veel meer van zulke leuke concerten. Die sfeer, die gezelligheid en die energie in de zaal.. ik heb het gemist!
